شکستگی های دیستال فمور

شکستگی های قسمت تحتانی استخوان ران ( دیستال فمور) یکی از شکستگی های شایع اطراف زانو می باشد. شکستگی دیستال فمور در افراد جوان در اثر ترومای شدید ( معمولاً تصادفات وسیله نقلیه) و در افراد پیر در زمینه پوکی استخوان حادث می شود.

حدود ۱۰- ۵ درصد از شکستگی های دیستال فمور همراه با زخم می باشد و به نوعی شکستگی باز (open fracture)می باشند و معمولاً زخم در قسمت قدامی  و درست بالای کشکک دیده می شود.

شکستگی دیستال فمور گاهی اوقات در فردی که تحت تعویض مفصل زانو قرار گرفته است، در اثر زمین افتادن بوجود می آید.

علائم و نشانه ها:

در فردی که دچار شکستگی دیستال فمور گردیده علائم زیر معمولاً وجود دارد:

1. عدم توانایی وزن گذاری روی اندام
2. عدم توانایی در حرکت دادن زانو
3. تورم شدید اطراف زانو
4. دفورمیتی بالای زانو
5. درد شدید هنگام حرکت دادن زانو

بررسی تشخیصی کمکی

1. رادیوگرافی های دیستال فمور و زانو
2. استفاده از CT Scan همراه با بازسازی سه بعدی

در بررسی شکستگی دیستال فمور باید به این نکات توجه کرد

• میزان جابجایی شکستگی
• میزان خردشدگی (comminution)
• وسعت درگیری بافت نرم اطراف زانو
• بررسی وضعیت عروق و اعصاب پایین تر از محل شکستگی
• شدت درگیری مفص زانو
• میزان پوکی استخوان موجود
• سایر شکستگی های احتمالی همان اندام

قبل از درمان شکستگی های دیستال فمور باید آناتومی این ناحیه و شکل استخوان طبیعی مورد توجه قرار گیرد تا بعد از جراحی فیزیولوژی طبیعی مفصل زانو اعاده گردد.

درمان

اکثر شکستگی های دیستال فمور نیاز به عمل جراحی و ثبت استخوانی با کمک ادوات مناسب ارتوپدی دارند. معدود مواردی که بتوان بدون جراحی این شکستگی ها را درمان نمود عبارتند از:

1. شکستگی های بدون جابجایی
2. در بیمارانی که اصلاً حرکتی ندارند (فلج اندام)
3. بیمار از لحاظ پزشکی قادر به عمل جراحی نباشد.

درمان های جراحی

هدف درمان جراحی شکستگی های دیستال فمور، برقراری آناتومیک سطح مفصلی زانو، برقراری طول و محور مناسب اندام ، فیکساسیون و ثبت محکم و استوار شکستگی و راه اندازی سریع بیمار یا بازگشت هرچه سریعتر حرکت به مفصل زانو می باشد.

روش های جراحی:

استفاده از پیچ و پلاک

امروزه بیشتر موارد شکستگی های دیستال فمور با کمک پیچ و پلاکهای قفل شونده (locking plate) که به صورت آناتومیک طراحی شده اند و به روش کم تهاجمی (minimally invasive) درمان می شوند.

Percutaneous screw fixation

استفاده از Retrograde Nail :

امروزه در موارد خاصی از این روش استفاده می گردد ( مانند افراد با شکستگی همزمان پروگزیمال و دیستال فمور). از فواید این روش وزن گذاری بلافاصله بعد از جراحی می باشد. اما عارضه احتمالی آن بازکردن مفصل زانو و احتمال محدودیت حرکتی در زانو می باشد.

استفاده از فیکساسیون محدود با پیچ و بکاربردن External Fixator :

کاربرد این روش در شکستگی های باز شدیداً آلوده می باشد. در شکستگی های همراه با خردشدگی شدید مفصل بهتر است با کمک تعداد محدودی پیچ سطح مفصلی در وضعیت آناتومیک تثبیت شود و سپس اکسترنال فیکساتور کارگذاری شود.

جهت روش جراحی به صورت تخصصی شکستگی دیستال فمور میتوانید این مقاله را دنبال کنید.