آسیب ورزشی به صدماتی گفته می‌شود که حین ورزش به بدن وارد می شود و مانع از ادامه فعالیت می‌گردد. این آسیبها شامل شکستگی، دررفتگی، پارگی رباط یا تاندون وعضله، کشیدگی،پارگی پوست و خونریزی هستند.
گاهی اوقات آسیب ورزشی شدید نیست، اما بدلیل عدم مداوا و ریکاوری مناسب این آسیب به آسیبی مزمن تبدیل می‌شود و سالها با ورزشکار می‌ماند و مانع عملکرد مناسب وی می‌شود.
بنابراین نحوه برخورد با آسیب دیدگی بسیار مهم است. در این مقاله قصد داریم به موضوع آسیب ورزشی بپردازیم، در پایان این مقاله دید بازتری به این موضوع خواهید داشت و بهتر می‌دانید در این مواقع چه کاری را انجام دهید.
درد عضلانی
اولین وشایعترین آسیب ورزشی که بیشتر ورزشکاران در بدنسازی تجربه می‌کنند، درد عضلانی است. بهتر است بدانید برای مشخص شدن نوع درد، عضله باید معاینه شود. زیرا زمانی که شما تازه بدنسازی را شروع کرده‌اید و یا یک جلسه بسیار سنگین وزنه داشته‌اید بروز درد عضلانی بسیار طبیعی است.
این درد دو مدل درد دارد. نوع اول درد ناشی از پارگی ریز درون عضله و تجمع اسید لاکتیک است و نوع دوم درد ناشی از پارگی تعداد بیشتری از تارهای عضلانی است.
برای درمان نوع اول تشخیص درست درد بسیار مهم است برای تشخیص این درد از تست دامنه حرکتی، وضعیت ظاهری و شدت درد دلیل آن مشخص می‌شود.
معمولا در افراد مبتدی این درد ناشی از تجمع لاکتیک اسید است و در افراد حرفه ای که فشار بیش از حد به عضله خودوارد کرده‌اند، این درد به علت پارگی یا کشیدگی عضله است.
برای درمان اسید لاکتیک باید با فشار کم عضله فعالیت داشته باشد، ماساژ آرام و نوشیدن آب نیز کمک زیادی به این درمان می کند و معمولا بعد 48 ساعت درد از بین می‌رود.
اما برای درمان پارگی یا کشیدگی عضله به هیچ عنوان نباید از ماساژ استفاده کرد، بلکه باید عضله استراحت کند. ماساژ یخ نیز بسیار کمک کننده است.
پارگی و یا کشیدگی تاندون و رباط
تاندون یک بافت پیوندیست که عضله را به استخوان وصل می کند. رباط یک بافت پیوندی محکم‌تراز تاندون است که دواستخوان را در محل مفصل به هم ارتباط می‌دهد.
وقتی فرد در یک زاویه نا مناسب و یا دامنه حرکتی بزرگ یک بار سنگین را جابجا می کند یا بصورت ناگهانی تغییر حالت می دهد و یا بر اثر زمین خوردن یا ضربه یکی از مفاصل دچار پیچ خوردگی می شود احتمالا یکی از درجه های مختلف پارگی یا کشیدگی تاندون و رباط را تجربه خواهد کرد.
با معاینه دامنه حرکتی مفصل و عضله توسط مربی مجرب یا یک متخصص و در شرایط حاد توسط تصویر برداری می توان شدت آسیب را که به آسیب درجه 1، 2و 3 تقسیم می شود، مشخص کرد.
برای درمان این آسیب ورزشی در مرحله حاد به مدت 48تا 72 ساعت از یخ استفاده شود، سپس هر یک ساعت 15 دقیقه به عضو استراحت داده شود.
در مراحل خفیف بمدت 3 هفته و تمرینات فیزیو تراپی انجام شود. اما اگر تاندون و رباط بصورت کامل پاره شده باشد قطعا ورزشکار نیاز به درمان تخصصی و احتمالا جراحی دارد.
شکستگی و در رفتگی
این آسیب ورزشی براحتی قابل تشخیص است. در رفتگی هم درد زیاد و هم تغییر شکل مفصل را ایجاد می‌کند. شکستگی انواع مختلفی دارد که شامل بیرون زدن استخوان، بی حرکت شدن عضو، درد شدید و حساس شدن به لمس است.
برای درمان این موارد قطعا باید سریعا افراد متخصص و پزشک را درجریان گذاشت و عضو آسیب دیده را بی حرکت نگه داشت.
یک نکته بسیار مهم در این مورد آسیب های احتمالی خطر به نخاع است، مانند آسیب به سر و ستون فقرات.در این مورد بدون جابجایی و تکان دادن مصدوم سریعا به اورژانس زنگ بزنید.
خونریزی
خونریزی یکی نوع آسیب ورزشی است. به طور کلی خونریزی دو مدل بیرونی و داخلی دارد. خونریزی داخلی به کبودی تبدیل می شود و در بعضی موارد که به عضوهای حیاتی مرتبط باشد بسیار خطرناک است و حتما باید توسط پزشک به سرعت مداوا شود.
برای درمان خونریزی های بیرونی که براثر پارگی پوست اتفاق می افتند، اولین کار جلوگیری از بیرون زدن خون توسط بانداژهای پزشکی و یا یک پارچه تمیز است. سپس باید با ثابت نگهداشتن عضو، مصدوم را به بیمارستان انتقال داد.