صندلی بدون صندلی جدید قطعاً محصولی صیقلی‌تر به نظر می‌رسد تا در سال 2014. این یک تکه بیومیمیک نسبتاً ساده است که از طریق کمربند، رکاب و بند ران ثابت می‌شود.
قاب پلاستیکی تقسیم‌شده خطوط اصلی پشت ساق پا را منعکس می‌کند و خم می‌شود و با فرد پوشنده حرکت می‌کند در حالی که یک صندلی پلی استر در زیر پشت فرد قرار دارد. هنگامی که کاربر نیاز به نشستن را احساس می کند، خود را بر این اساس قرار می دهد و برای محکم کردن قاب در جای خود به قفل قابل تعویض تکیه می کند.
ایجاد یک صندلی موثر که وزن او را تحمل کند. نمونه اولیه 2014 از یک سیستم الکترومکانیکی با باتری استفاده می کرد، اما از آن زمان به یک طراحی کاملاً مکانیکی ساده شده است.
صندلی بدون صندلی به راحتی در یک یا دو دقیقه کار می کند، یک موضوع ساده برای قرار دادن همه چیز و محکم کردن تسمه ها. تنظیمات اندازه های مختلف نیز برای شخصی سازی تناسب موجود است.
صندلی تقریباً آنطور که انتظار داشتیم محدود کننده نیست و به آرامی می توانید با آن راه بروید. شما نمی خواهید از دامنه کوهی با شیب تند بالا بروید یا با آن 5K پیاده روی کنید، اما به نظر می رسد که برای پوشیدن در یک منطقه کاری جمع و جور آزاد و راحت است، حتی اگر 7.5 پوند (3.4 کیلوگرم) باشد.
وزن آن بسیار بیشتر از نمونه اولیه 2014 است.
موقعیت نشستن کمی کار می‌برد، و من از مزیت یک نماینده شرکت به من کمک می‌کرد تا آن را درست انجام دهم، اما وقتی آن را شماره‌گیری کردید، راهی راحت برای برداشتن بار است.
به نظر می رسد این صندلی می تواند برای کارگرانی که برای آنها طراحی شده است بسیار خوب کار کند. این صندلی فشرده تر از یک صندلی فیزیکی است، خیلی سنگین یا محدود کننده نیست، و همیشه برای استراحت سریع یا کاهش فشار از خمیدگی در دسترس است.