شکستگی های قسمت فوقانی بازو (شکستگی پروگزیمال هومروس) جزو شکستگی های نسبتا شایع در اندام فوقانی می باشد.
این شکستگی ها در افراد جوان بدنبال ضربه شدید مانند تصادفات رانندگی روی می دهد و ممکن است بهمراه آسیب های دیگر باشد, اما در افراد مسن شکستگی های شانه معمولا بدنبال صدمات خفیف تر (مانند زمین خوردن) روی می دهد , و یکی از عوامل موثردر ایجاد آن, پوکی استخوان در افراد مسن می باشد. در افراد جوان در بسیاری از موارد این شکستگی ها با جابجایی قطعات شکستگی همراه است و درمان جراحی به صورت فیکس کردن قطعات لازم می باشد , که معمولا با پلیت انجام می شود.
اما در افراد مسن تر در اغلب موارد, شکستگی های شانه بدون جابجایی , یا با جابجایی کم قطعات شکستگی می باشد و در این موارد درمان به صورت غیر جراحی , با بانداژ یا آویز گردن می باشد.
در شکستگی های با جابجایی قطعات شکستگی در افراد مسن بخصوص در شکستگی های 3 یا 4 قطعه ای شانه , به خاطر احتمال سیاه شدن ( نکروز آواسکولر ) سر استخوان بازو , درمان متفاوت است. در این موارد درمان ممکن است به صورت فیکس کردن قطعات و یا در تعدادی از موارد با جایگزینی سر استخوان بازو با پروتز (آرتروپلاستی شانه ) انجام شود, تشخیص نوع و روش درمان با جراح ارتوپد می باشد.
درصورت استفاده از روش جراحی از پلاک پروگزیمال هومروس استفاده می شود.
نتیجه : شکستگی های شانه در اندام فوقانی نسبتاٌ شایع بوده و نوع درمان با توجه به نوع و جابجایی قطعات شکستگی و سن بیمار انجام می شود که می تواند به صورت غیر جراحی , فیکس کردن قطعات شکستگی , و یا با تعویض مفصل شانه (پروتز) باشد .