ضرب دیدگی زانو یکی از شایع ترین آسیب های ورزشی می باشد.اما ممکن است در تصادفات و یا در اثر زمین خوردن نیز رخ دهد. تشخیص و درمان ضرب دیدگی زانو بر اساس نوع و شدت آسیب متفاوت می باشد.

در طول روز در اثر انجام فعالیت های ورزشی، کارهای روزانه و یا حوادث مختلفی از جمله تصادف، زمین خوردن، دعوا و… ممکن است نواحی مختلفی از جمله دست و پا که به طور مکرر در حال تحرک و فعالیت می باشند، دچار آسیب شوند. گاهی این آسیب ها بسیار شدید بوده و گاهی اثر آن فقط تا مدت کوتاهی باقی می ماند. یکی از این آسیب دیدگی های رایج در دست و پا، ضرب دیدگی تروما یا آسیب تروماتیک (Traumatic Injury) می باشد. در این مقاله شما را با ضرب دیدگی های نواحی مختلف بدن از جمله مچ دست و انگشتان آن و همچنین مچ پا، ساق پا و زانو آشنا کرده و بهترین روش های درمانی ضرب دیدگی را نیز به شما ارائه خواهیم داد.

ضرب دیدگی چیست؟

ضرب دیدگی نوعی از آسیب های استخوانی- عضلانی است که با کشش و یا پارگی الیاف و بافت های عضلانی از جمله رباط ها همراه می می باشد. ضرب دیدگی های عضلات به طور معمول یا یکدیگر اتفاق می افتند، چرا که اگر عضلات بیش از حد اصلی و عادی خود کشیده شوند و یا متحمل فشار زیادی شوند، دچار انقباض بیش از حد شده و آسیب می بینند. معمولا آسیب از نوع ضرب دیدگی با فعالیت ها و حرکات ورزشی همراه می باشد.

انواع ضرب دیدگی

ضرب دیدگی نواحی مختلف مانند شکستگی ها دارای انواع مختلفی می باشد که بر حسب شدت ضرب دیدگی و میزان آسیب وارد شده به بدن به صورت زیر دسته بندی می شود:

1. ضرب دیدگی خفیف: زمانی که ضرب دیدگی با کشش چندین بافت از عضله و یا پارگی آن ها همراه باشد، آسیب از نوع خفیف (درجه یک) می باشد. این نوع ضرب دیدگی با اینکه دردناک است اما از توانایی و استحکام عضله نمی کاهد.
2. ضرب دیدگی با درد (نسبتا شدید): گاهی ضرب دیدگی با آسیب های متوسط بافت های عضلانی همراه بوده و علاوه بر ایجاد درد شدیدتر، موجب ایجاد تورم های خفیف، کبودی و همچنین کاهش توانایی در حرکت عضو آسیب دیده می شود. در این حالت ضرب دیدگی و آسیب از نوع نسبتا شدید و یا متوسط (درجه دو) می باشد.
3. ضرب دیدگی شدید: این ضرب دیدگی به طور کامل عضله را درگیر کرده و موجب عدم توانایی در حرکت و کاهش دامنه حرکتی یا توقف آن می شود و از نوع آسیب های شدید و از نوع درجه سوم می باشد.

ضرب دیدگی مچ پا : علائم، علل و درمان

مچ پا مشتکل است از چهار استخوان، مفصل تیبیوفیبولار تحتانی، رگ ها، اعصاب، عضلات و بافت های نرم تاندون ها و رباط ها. در صورت وارد شدن ضربه و فشار به این ناحیه، بافت های نرم عضلات مچ پا، دچار آسیب هایی از جمله کشیدگی و پارگی شده و ضرب دیدگی در مچ پا رخ می دهد.

علائم ضرب دیدگی مچ پا

آسیب مچ پا، کشش و پارگی بافت های عضلانی آن با علائم و نشانه هایی همراه می باشد. این علائم و نشانه ها با توجه به میزان آسیب به صورت زیر طبقه بندی می شوند :

علائم و نشانه های ضرب دیدگی نسبتا شدید و یا شدید مچ پا:

1. کاهش دامنه حرکتی مچ پا
2. عدم توانایی در حرکت دادن مچ پا و راه رفتن روی پا
3. تورم و التهاب زانو
4. دردهای مداوم و شدید در مچ پا
5. کبود شدن مچ پا
6. عدم تعادل در ایستادن بر روی پا

علائم و نشانه های ضرب دیدگی خفیف مچ پا:

1. ایجاد درد های خفیف و متوسط
2. حساس شدن مچ پا به لمس

علل ضرب دیدگی مچ پا

مچ پا همواره به دلایل مختلفی دچار آسیب و ضرب دیدگی می شود. دلایل ضرب دیدگی مچ پا عبارتند از:

1. انجام فعالیت های ورزشی نامناسب
2. ضربه و فشار به هنگام مسابقات ورزشی (فوتبال و ورزش های رزمی و…)
3. انجام حرکت های سریع و ناگهانی
4. سوانحی از جمله تصادفات، زمین خوردن، پرش از ارتفاع و فرود های نامناسب، دویدن و …
5. رقص باله و انجام حرکات چرخشی بر روی انگشتان و مچ پا

درمان ضرب دیدگی مچ پا

معمولا ضرب دیدگی در مچ پا کمتر از یک هفته بهبود می یابد. البته این زمان برای آسیب های خفیف پیش بینی می شود و بهبود ضرب دیدگی های شدید به زمان بیشتر و اقدامات درمانی مناسب نیاز دارد. این اقدامات درمانی عبارتند از:

1. قرار دادن مچ پا در مچ بند
2. استفاده از کمپرس های سرد در چند ساعت اول ضرب دیدگی (هر ۲۰ دقیقه به مدت ۸ الی ۱۰ دقیقه)
3. ماساژ با آب گرم و ولرم
4. مصرف داروهای ضد درد و ضد التهاب
5. استفاده از بانداژ در مدت کوتاه
6. انجام تمرینات مناسب ورزشی برای بازگشت عملکرد و جلوگیری از خشکی و اسپاسم
7. استفاده از روش های فیزیوتراپی مانند مگنت تراپی، الکتروتراپی، تیپینگ و لیزر

درمان ضرب دیدگی مچ پا در طب سنتی

گاهی اوقات پس از فعالیت های ورزشی سنگین و یا پیاده روی با کفش نامناسب، ضرب دیدگی استخوان مچ پا به وجود می آید. معمولاً این ضرب دیدگی به دنبال پیچ خوردگی مچ پا ایجاد می شود که یکی از بهترین اقدامات، بستن مچ پا و فیکس کردن آن با مچ بند یا گچ گرفتن می باشد. در ضرب دیدگی شدید مچ پا به بیمار استفاده از عصا توصیه می گردد و با توجه به وسعت آسیب دیدگی، بین 4 تا 6 هفته مچ پا باید در گچ باشد. حال در طب سنتی نیز اقداماتی برای کاهش علائم فرد وجود دارد. یکی از این اقدامات، بستن مچ با زرده تخم مرغ و زردچوبه می باشد. همچنین استفاده از زردچوبه و گوجه فرنگی بخاطر خاصیت ضدالتهابی توصیه می شود.