چگونه می توان فهمید که شکستگی استخوان دارم؟
پزشکان معمولاً با بررسی آسیب و گرفتن عکس رادیولوژی می توانند بیشتر شکستگی ها را تشخیص دهند.
بعضی اوقات با اشعه ایکس شکستگی مشاهده نمی شود. این امر خصوصاً در برخی از شکستگی های مچ دست ، شکستگی مفصل ران (به ویژه در افراد مسن) و شکستگی های استرسی شایع است. در این شرایط ، پزشک ممکن است آزمایشات دیگری مانند اسکن توموگرافی (CT) ، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) یا اسکن استخوان را انجام دهند.
در برخی موارد ، مانند شکستگی احتمالی مچ دست با اشعه ایکس طبیعی که در ابتدا انجام شده است ، ممکن است پزشک برای ایجاد بی حرکتی در ناحیه آتل ایجاد کند و 10 تا 14 روز بعد از زمان ترمیم ، اشعه ایکس دوم را تجویز کند که باعث بهبود شکستگی شود.
گاهی اوقات ، حتی پس از تشخیص شکستگی ، ممکن است به آزمایشات دیگری (مانند سی تی اسکن ، ام آر آی یا آنژیوگرام ، اشعه ایکس خاص عروق خونی) نیاز داشته باشید تا مشخص شود که سایر بافت های اطراف استخوان آسیب دیده اند یا خیر.
اگر پزشک شما به شکستگی جمجمه مشکوک باشد ، آنها احتمالاً از اشعه ایکس صرف نظر میکنن و مستقیماً به سی تی اسکن می روند ، که شکستگی و سایر صدمات مربوط به آن یا صدمات ثانویه مهمتر از آن مانند خونریزی در اطراف مغز را تشخیص می دهد.
درمان های شکستگی استخوان چیست؟
شکستگی اغلب نیاز به درمان فوری در بیمارستان دارد. یک نمونه از شکستگی جزئی که ممکن است نیاز به مراقبت اضطراری نداشته باشد ، شکستگی نوک انگشت پا است. اگر فکر می کنید ممکن است استخوان ها در پشت ، گردن یا باسن شکسته شده یا در معرض استخوان قرار گرفته باشد ، شخص را از بی حرکت کنید. در عوض ، برای کمک با 115 تماس بگیرید.
در موارد دیگر ، ممکن است درخواست کمک کنید یا شخص را به اتاق اورژانس منتقل کنید. قبل از انتقال فرد ، از منطقه آسیب دیده محافظت کنید تا آسیب دیگری نبیند. برای شکسته شدن استخوان های بازو یا پا ، یک آتل (ساخته شده از چوب ، پلاستیک ، فلز یا ماده سفت و سخت دیگری را که با گاز پر شده است) در قسمت محل قرار دهید تا از حرکت جلوگیری کند. آتل را با استفاده از گاز به ناحیه بپیچید. اگر خونریزی وجود دارد ، قبل از آتل زدن فشار دهید تا خونریزی متوقف شود ، سپس شکستگی را بالا ببرید.
شکستگی استخوان ها باید در جای مناسب خود قرار گرفته و در آنجا نگه داشته شود تا به درستی بهبود یابد. تنظیم استخوان “کاهش” نامیده می شود. جابجایی مجدد استخوان بدون جراحی “درمان یا کاهش بسته” است. بیشتر شکستگی ها در کودکان با کاهش بسته درمان می شود. شکستگی های جدی ممکن است نیاز به جراحی باز داشته باشد – با استفاده از جراحی ، تغییر مکان دهید. در برخی موارد ، دستگاه هایی مانند پین ، پلاک، پیچ ، نیل یا چسب و آتل برای نگه داشتن شکستگی در جای خود استفاده می شود. شکستگی های باز نیز برای جلوگیری از عفونت باید کاملاً تمیز شوند.
پیشنهاد
بعد از تنظیم ، بیشتر شکستگی ها با استفاده از گچ ، آتل یا گاهی اوقات با کشش بی حرکت می شوند تا درد را کاهش داده و به بهبودی کمک کنند. در بیشتر موارد ، دارو برای کاهش درد به داروهای مسکن محدود می شود. در شکستگی های باز ، آنتی بیوتیک برای جلوگیری از عفونت تجویز می شود. توانبخشی در اسرع وقت شروع می شود ، حتی اگر استخوان داخل گچ باشد. این جریان خون ، بهبود ، حفظ تن عضله را تقویت می کند و به جلوگیری از لخته شدن خون و سفتی کمک می کند.
بعد از برداشتن گچ یا آتل ، اطراف شکستگی معمولاً برای چندین هفته سفت و همراه با تورم و برجستگی است. در کودکان ، رشد مو در بازوها و پاها به دلیل تحریک فولیکول های مو از گچ ، ممکن است رخ دهد. با شکستگی پاها ، ممکن است لنگی وجود داشته باشد. علائم به طور کلی طی چند هفته از بین می روند.
اگر دچار شکستگی استخوان شده اید ، پس از برداشتن گچ یا آتل باید به تدریج دوباره از ناحیه استفاده کنید. ممکن است چهار تا شش هفته دیگر طول بکشد تا استخوان قدرت گذشته خود را بازیابد. با توجه به شکستگی و سلامت کلی ، از پزشک خود بپرسید چه نوع فعالیت و شدت برای شما بی خطر است. آب درمانی به طور کلی روش خوبی برای بازسازی استخوان ها است.