از کجا بفهمیم لگن در رفته است؟

دررفتگی مفصل لگن یک عارضه ی جدی و اورژانسی تلقی می شود که نیاز است تا اقدامات فوری در جهت رفع این عارضه صورت گیرد.

در این مقاله به عارضه ی دررفتگی مفصل لگن ، علائم و راه های درمانی آن می پردازیم.

مفصل لگن متشکل از یک مفصل گوی مانند و یک مفصل کاسه ای شکل می باشد. مفصل کاسه به وسیله ی، حفره ی استابولوم که ناحیه ای از استخوان بزرگ لگن خاصره می باشد، تشکیل شده است. مفصل گوی نیز ناحیه ی سر استخوان ران می باشد، که در قسمت انتهای بالایی استخوان ران قرار گرفته است.

غضروف مفصلی ، یک بافت مسطح (صاف) و صیقلی، سطح مفصل های گوی و کاسه را احاطه می کند و می پوشاند. در لگن یک فرد سالم ، سر فمور به صورت مستحکم در استابولوم قرار دارد.

علل دررفتگی مفصل لگن

1. وارد آمدن ضربه بصورت مستقیم ( با اعمال نیروی کم و یا نیروی زیاد ) به ناحیه ی لگن، از رایج ترین دلیل های دررفتگی مفصل لگن ، در نظر گرفته می شود.
2. از دلایل شایع دیگر، دررفتگی مفصل لگن می توان به تصادف توسط وسایل نقلیه اشاره کرد. علت این امر، آسیب دیدن لیگامان ها و رباط های اطراف ناحیه ی مفصل لگن و ناپایداری ، است.

به منظور جلوگیری از آسیب های ناشی از تصادفات ، توصیه می شود کمربند ایمنی خود و سرنشینان را ببندید و قوانین راهنمایی و رانندگی را رعایت کنید. رعایت این نکات ایمنی ، سبب کاهش چشم گیر احتمال دررفتگی لگن در طی تصادفات، می شود.

3. سقوط از ارتفاع زیاد
4. دیسپلازی هیپ ( شکستگی مفصل لگن )
5. عفونت
6. بیماری های ژنتیکی ( اهلر دانلوس و عصبی عضلانی )

انواع دررفتگي مفصل لگن

1. دررفتگی خلفی مفصل لگن : به طور متوسط،این نوع دررفتگی در ۹۰% از بیماران دچار دررفتگی مفصل لگن دیده می شود.
2. در رفتگی قدامي مفصل لگن
3. دررفتگی مركزي مفصل لگن

علائم دررفتگي لگن

1. احساس درد بسیار زیاد ( انتشار این درد به نقاط تحتانی بدن و کمر)
2. در هنگام دررفتگی مفصل لگن احتمال آسیب دیدگی عصبی نیز وجود دارد، بنابراین ممکن است بیمار در پا و یا ناحیه ی مچ پای خود احساسی نداشته باشد. (پایش لمس شود)
3. لنگ زدن در هنگام راه رفتن

تشخيص دررفتگي لگن

اولین قدم برای تشخیص دررفتگی لگن ، بررسی عکس های تهیه شده توسط اشعه ایکس و یا سی تی اسکن، می باشد. همچنین انجام ام آر آی، می تواند در بررسی و تشخیص نکروز اواسکولار (سیاه شدگی سر استخوان ران) و عوارض احتمالی دیگر دررفتگی مفصل لگن ، کمک شایانی کند.

درمان در رفتگی مفصل لگن

1. عمل جا انداختن دررفتگي

اگر دررفتگی لگن به صورتی باشد که ، سازش و یا همراهی ای با آسیب های عصبی و عروقی نداشته باشد؛ از جا اندازی با بهره گیری از بی حس کننده و یا تزریق آرام بخش استفاده می شود. همچنین انجام فیزیوتراپی ، بعد از جا انداختن مفصل لگن ، تجویز می شود. باید توجه داشت درمان دررفتگی مفصل لگن، اقدامی بسیار حساس و مهم می باشد و حتما باید زیر نظر متخصص ارتوپدی انجام گیرد.

2. جراحی

اگر جا انداختن مفصل لگن بصورت بسته ، کارآمد نباشد،  قطعه هایی از استخوان یا بافت نرم در فضای مفصلی باقی مانده باشد و یا مفصل حالتی بی ثبات داشته باشد، بیمار نیاز به جراحی پیدا می کند.
انجام تکنیک آرتروسکوپی لگن ، به دلیل اثر تهاجمی و عوارض کمتر و بهبودی سریع تر نسبت به انجام جراحی بصورت باز، از اهمیت زیادی برخوردار است. آرتروسکوپی لگن عملی است که نیاز به دقت فراوان دارد و باید توسط ارتوپد با تجربه و ماهر انجام پذیرد.

عوارض دررفتگي لگن

1. آسيب هاي عصبي : در ۱۰ تا ۲۰ درصد از افراد دچار دررفتگی لگن ، امکان آسیب دیدن عصب سمپاتیک بسیار شایع می باشد.
2. نكروز آواسكولار سر استخوان ران (سياه شدگي استخوان ران)
3. آرتروز مفصل لگن ( در صورت شدید بودن آرتروز و عوارض مخرب ناشی از آن نياز به تعویض کامل مفصل لگن وجود دارد.)