همجوشی مچ دست یک روش جراحی است که برای درمان آرتروز مفصل مچ پا انجام می شود . وقتی درد مچ پا به علت آرتریت اتفاق می افتد و درمان های غیر جراحی برای تسکین کافی انجام نمی شود، جراحی ممکن است در نظر گرفته شود. گزینه هایی برای بیماران مبتلا به آرتروز شدید شامل جراحی جایگزین مچ پا و جراحی فیوژن مچ پا است.
آرتروز مچ پا نسبتا غیر معمول است، حداقل در مقایسه با آرتریت آرام و آرنج.
اکثر بیماران مبتلا به آرتریت مچ پا نوعی آسیب به مفصل مچ پا دارند، مانند شکستگی مچ پا . خبر خوب این است که بسیاری از بیماران مبتلا به آرتریت ملایم یا متوسط مچ پا می توانند با درمان های ساده تسکین پیدا کنند. با این حال، برای بیماران مبتلا به آرتریت شدید تر که با گام های ساده تسکین پیدا نکرده اند، جراحی مچ پا ممکن است یک گزینه باشد.
کاندیداهای فیوژن مچ پا
جراحی فیوز جراحی گزینه خوبی برای بیماران مبتلا به آرتروز شدید مفصلی است و می تواند در بیماران سنین مختلف انجام شود. در مقایسه با جراحی جابجایی مچ پا، فیوژن مچ پا اغلب در بیماران فعال تر است که ممکن است جایگزین مچ پا را از بین ببرد.
جراحی فیوز جراحی درمان خوبی برای بیماران نیست که می توانند علائم خود را با درمان های ساده تر و غیر جراحی کنترل کنند: بیمارانی که فیکاس مفصل مچ پا را به طور دائمی مشترک دارند ، و ممکن است قادر به انجام فعالیت های خاص مانند اجرا نباشند.
علاوه بر این، همجوشی مچ پا باید با احتیاط انجام شود در بیمارانی که عفونت در مفصل و یا در بیماران سیگاری داشته اند، زیرا این بیماران دارای خطر بالایی از عوارض جراحی هستند.
چگونگی پیوند مچ پا انجام می شود
بسیاری از تکنیک های جراحی برای انجام یک همجوشی مچ پا وجود دارد، اما همه این روش ها هدف مشابهی را به طور دائم سوسپاننده مفصل مچ پا به انجام می رسانند، بنابراین دیگر نمی توانند خم شوند.
گام اول این است که هر غضروف باقی مانده را برداریم و یک سطح سطح استخوانی در بالا و پایین مفصل مچ پا ایجاد کنیم؛ گام بعدی این است که استخوان ها را در موقعیت مناسب برای همجوشی قرار دهیم. در نهایت، کاشت فلز – معمولا پیچ های بزرگ – برای نگهداری استخوان ها در این موقعیت استفاده می شود.
این روش می تواند به روش های مختلفی انجام شود، بسته به عوامل مانند میزان تغییر شکل مفصل، میزان آرتریت و ترجیح جراح. برخی از جراحان با استفاده از آرتروسکوپی مچ پا برای از بین بردن غضروف استفاده می کنند، در حالی که دیگران برش بزرگتری دارند و به طور مستقیم در مفصل می بینند.
جالب توجه است، سختافزار فلزی که برای نگهداری استخوانها قرار داده نشده است، زمانی که ترکیب استخوان رخ داده است، مورد نیاز نیست: فلز برای نگهداشتن مفصل در محل در حالی که فیوز به وجود میآید، اما هنگامی که استخوان در سراسر مفصل رشد کرده است، فلز دیگر لازم نیست در برخی موارد، بیماران می توانند پیچ های فلزی را احساس کنند، بنابراین ممکن است آنها برداشته شوند. اما اگر میخواهید مشکلی ایجاد نکنید، نیازی به حذف پیچ نیست.
بازیابی فیوژن مچ پا
جراحی فیوژن مچ پا معمولا به مدت یک شب در بیمارستان بستری می شود تا درد را کنترل کند و بیمار راحت باشد. بیماران در یک بازیگران قرار می گیرند و با استفاده از عصا یا واکر از مچ دست آسیب دیده باقی می مانند.
این اجازه می دهد که استخوان های جدید برای بهبودی در مفصل مفاصل به وجود آید و هنگامی که استخوان شروع به فیوز می کند، بیماران می توانند وزن خود را روی مفصل قرار دهند. به طور معمول، مردم باید از 12 تا 12 هفته از مچ پا بمانند و پس از آن پیاده روی محافظت شده در بوت یا بازیگران انجام شود. شفا کامل یک همجوشی مچ پا ممکن است 4-6 ماه طول بکشد.
عوارض فیوژن مچ پا
مهمترین نگرانی بعد از عمل جراحی فیوژن مچ پا، عدم اتصال است، که وقتی که استخوان هایی که با هم ترکیب شده اند، با هم ترکیب نمی شوند. فاکتورهایی وجود دارند که منجر به عدم ارتباط می شوند، اما حتی در بیمار ایده آل، غیر همجنس ممکن است رخ دهد. بیمارانی که سیگاری هستند نرخ بسیار بالاتری از عدم ارتباط دارند و باید خطر این عوارض احتمالی را به دقت بررسی کنند.
سقط جنین می تواند در کاهش احتمال عدم همکاری مفید باشد.
سایر مشکلات مرتبط با جراحی فیوژن مچ پا شامل عفونت، مشکلات بهبود زخم و تغییرات آرتریت در مفاصل کوچک پا می شود. از آنجا که فیوژن مچ پا حرکت را محدود می کند ، بیماران اغلب آرتروز را در مفاصل پا در جاده ها توسعه می دهند. علاوه بر این، بیمارانی که تحت جراحی همجنس گرایی قرار می گیرند ممکن است نیاز به تغییر کفش خود را برای کمک به راه رفتن برای بقیه عمر خود داشته باشند.