هیدروکسی آپاتیت hydroxyapatite به سادگی شکلی از کلسیم معدنی است که بدن شما می تواند از آن برای ترمیم خود استفاده کند. پیشرفتها در زمینه علم مواد، هیدروکسی آپاتیت را برای استفاده پزشکی بیشتر در دسترس قرار داده است. استفاده از آن در دندانپزشکی منجر به مراقبت های پیشگیرانه بهتر و درمان موفق تر بیماری های دندانی شده است و استفاده آن کاربرد ارتوپدی فراوان به ویژه در تعویض مفصل لگن دارد.
هیدروکسی آپاتیت یکی از اجزای اصلی دندان ها و استخوان های طبیعی است. 90 درصد مینای دندان و 60 درصد استخوان شما از فسفات کلسیم تشکیل شده است. این ماده معدنی استحکام دندان ها و ساختار استخوان شما را فراهم می کند، حفره ها را ترمیم می کند و دندان ها و استخوان ها را بازسازی می کند.
ترکیب و ساختار هیدروکسی آپاتیت بافت استخوانی معدنی است که سختی استخوان را تامین می کند. مواد معدنی اصلی موجود در استخوان کلسیم و فسفر به شکل نمک نامحلول به نام هیدروکسی آپاتیت [فرمول شیمیایی: (Ca)10(PO4)6(OH)2] است.
هیدروکسی آپاتیت برای چه مواردی استفاده می شود؟
هیدروکسی آپاتیت (HA یا HAP) با منشا بیولوژیکی (مشتق شده از جلبک های مرجانی، گاوی یا دریایی) یا مصنوعی در حال حاضر برای ترمیم استخوان و بازسازی استخوان به شکل گرانول، بلوک و داربست، به تنهایی یا به عنوان کامپوزیت با پلیمرها یا سایر سرامیک ها یا به عنوان پوشش روی ایمپلنت های ارتوپدی یا دندانی.
هیدروکسی آپاتیت نانو پزشکی به عنوان جایگزینی برای فلوراید در خمیردندان ها دیده می شود. این ماده یک ماده استاندارد طلایی برای محصولات بهداشت دهان و دندان در ژاپن است که با بازسازی و ترمیم دندان ها با پوسیدگی دندان مبارزه می کند.
هیدروکسی آپاتیت در کجای بدن ساخته می شود؟
هیدروکسی آپاتیت در استخوان و دندان وجود دارد. استخوان عمدتاً از کریستال های HA ساخته شده است که در یک ماتریکس کلاژن پراکنده شده اند – 65 تا 70٪ از جرم استخوان HA است. به طور مشابه HA 70 تا 80 درصد جرم عاج و مینای دندان است.
بیماری هیدروکسی آپاتیت چیست؟
بیماری رسوب کریستال هیدروکسی آپاتیت (HADD) یک بیماری با علت نامشخص است که با رسوب کریستال های هیدروکسی آپاتیت (HA) اطراف مفصلی و درون مفصلی مشخص می شود. شانه شایع ترین محل درگیر با تظاهرات تاندونیت کلسیفیک کلاسیک است.
چقدر طول می کشد تا هیدروکسی آپاتیت عمل کند؟
دو هفته بعد از اینکه بیماران آن را در روتین دندانپزشکی خود قرار دادند. نتیجه این بود که افراد پس از دو روز به طور متوسط 52 درصد بهبود در حساسیت مشاهده کردند. و بعد از دو هفته بین 70 تا 84 درصد بهبود می یابد.