باید و نباید های جراحی تعویض مفصل لگن

در جراحی تعویض مفصل لگن(Hip Joint Replacement) ، مفصل لگن (هیپ) با یک مفصل مصنوعی جایگزین می شود که به این بخش مصنوعی ، پروتز گفته می شود.

مفصل لگن ، از دو بخش اصلی تشکیل شده است ؛که ممکن است در طی عمل جراحی هر دو بخش تعویض شود.

این دو بخش شامل حفره ی لگن ،که قسمتی از استخوان لگن به نام استابولوم و انتهای فوقانی استخوان لگن یا سر لگن است ، می باشد.

اجزای مفصل لگن مصنوعی

بهتر است قبل از عمل تعویض مفصل لگن ، با بخش های مصنوعی مفصل لگن آشنا شوید.

نحوه عمل جراحی تعویض مفصل لگن

حفره که معمولا از یک فلز محکم تشکیل می شود.

یک اتصال دهنده که داخل حفره قرار داده می شود که معمولا از جنس پلاستیک می باشد ؛ اما اخیرا پزشکان از سرامیک و فلز هم به این منظور استفاده می کنند ؛ این بخش حرکت لگن را نرم و راحت می کند.

یک گوی سرامیکی یا فلزی که جایگزین بخش گرد قسمت بالایی استخوان لگن میشود.

یک ساقه یا میله ی فلزی که به استخوان لگن چسبانده می شود تا مفصل لگن را ثابت نگه دارد.

نحوه عمل جراحی تعویض مفصل لگن

نحوه عمل جراحی تعویض مفصل لگن

در حین عمل تعویض مفصل لگن ، هیچ دردی احساس نمی کنید. عمل جراحی با دو روش بی هوشی انجام میشود:

بیهوشی کامل ، به این معنا که شما در حالت خواب به سر می برید و درد را حس نمیکنید.

بیهوشی از ناحیه ستون فقرات به این ترتیب که ماده ای در قسمت پشت شما تزریق میشود که از قسمت کمر به پایین بی حس میشود همچنین داروهایی  در کنار آن استفاده می شود که به بیمار حالت خواب آلودگی بدهد و یا حالتی ایجاد کند که شخص متوجه عمل تعویض مفصل لگن نشود.

بعد از انجام بیهوشی ، پزشک برشی جهت باز شدن مفصل لگن از قسمت باسن ایجاد میکند و سپس بخش بالای لگن را جدا کرده و خارج می کند. حفره لگن را تمیز کرده و غضروفهای به جا مانده یا استخوان های آسیب دیده و یا مبتلا به آرتروز را خارج می کند. حفره جدید را سر جایش قرار میدهد و ساقه ی فلزی را به استخوان لگن متصل می کند. برای مفصل لگن جدید یک گوی با سایز مناسب قرار می دهد ، کلیه بخش ها را کاملا محکم میکند و معمولا به وسیله چسب بهم میچسباند. ماهیچه ها و زرد پی اطراف مفصل لگن ، را ترمیم می کند. عمل تعویض مفصل لگن حدود یک الی سه ساعت طول می کشد.

علت عمل تعویض مفصل لگن

علت عمل تعویض مفصل لگن

اگر یکی یا هردو مفصل لگن شما آسیب دیده باشد ؛ برای اینکه در انجام فعالیتهای روزانه مثل پیاده روی یا لباس پوشیدن دچار مشکل نشوید یا مجبور نباشید دائما درد را تحمل کنید ناچار به انجام  عمل جراحی مفصل لگن هستید.

علت اصلی عمل تعویض مفصل لگن ، کاهش درد ناشی از آرتروز است که  مانع از انجام فعالیتهای روزانه میشود.

بیشتر کسانی که جراحی مفصل لگن را انجام می دهند در سن ۶۰ سالگی یا بیشتر هستند اما تعداد افراد جوان که عمل تعویض مفصل لگن را انجام داده اند نیز کم نمی باشد . درافراد جوان پروتز تحت فشار بیشتری قرار میگیرد و این باعث فرسودگی زودتر آن میشود و اگر چنین اتفاقی بیفتد نیاز به تعویض مجدد وجود خواهد داشت.

دلایل تعویض مفصل لگن

احساس درد در ناحیه لگن در شب

عدم تسکین درد از طریق سایر روشهای درمان

احساس دردی که مانع از انجام فعالیتهای روزانه می شود مثل حمام کردن ، غذا درست کردن ، انجام کارهای خانه و پیاده روی

اگر هنگام راه رفتن نیاز به واکر یا عصا احساس شود

شکستگی یا ترک خوردگی استخوان لگن. افراد مسن بیشتر به این دلیل این عمل را انجام می دهند

وجود غده یا تومور در مفصل لگن

نکات قبل از عمل تعویض مفصل لگن

اگر دارویی مانند داروهای مکمل و گیاهی یا داروهایی بدون تجویز پزشک مصرف میکنید را به پزشک خود اطلاع دهید.

دو هفته قبل از عمل

محل استراحت را مهیا سازید.

دوهفته قبل از عمل تعویض مفصل لگن ، توصیه می شود که مصرف داروهایی مثل اسپرین ، بروفن و ناپروکسن که باعث انعقاد خون می شود را قطع کنید یا داروهایی که رقیق کننده ی خون هستند مثل وارفارین و … .

مصرف داروهایی مثل انبرل ، متوترکسات که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کنند و باعث میشوند به راحتی مبتلا به عفونت شوید را قطع کنید.

با پزشک در مورد داروهایی که در روزهای قبل و بعد ازعمل جراحی می توانید به مصرفشان ادامه دهید صحبت کنید.

اگر به دیابت ، بیماری قلبی یا از این قبیل بیماری ها مبتلا هستید جراح از شما می خواهد که با پزشکی که تحت درمان ایشان هستید ملاقات داشته باشید.

اگر بیشتر از دو یا سه بار در هفته مشروبات الکلی مصرف می کنید پزشک را در جریان قرار دهید.

اگر سیگاری هستید با کمک پزشک یا پرستار ترک کنید زیرا سیگار کشیدن سرعت ترمیم زخم را کاهش می دهد.

قبل ازعمل تعویض مفصل لگن اگر به بیماری هایی نظیر آنفولانزا ، سرماخوردگی ، تب ، تبخال و… مبتلا شدید به پزشک اطلاع دهید.

ممکن است قبل از عمل با یک فیزیوتراپیست ملاقات داشته باشید تا یکسری تمرینات و همچنین راه رفتن با عصا و واکر را از او بیاموزید.

شرایط منزل را طوری مهیا کنید که وظایف روزانه تان را مانند داخل و خارج حمام شدن ، بالا و پایین رفتن از پله ، نشستن و برخاستن در دستشویی ، استفاده از صندلی حمام بتوانید انجام دهید.

استفاده از عصا ، چوبدستی ، واکر و ویلچر را تمرین کنید.

روز عمل تعویض مفصل از شما خواسته میشود که شش الی دوازده ساعت قبل از عمل چیزی نخورید و نیاشامید.

داروهای تجویز شده توسط پزشک را با مقدار کمی آب بنوشید.

پزشک یا پرستار به شما اطلاع خواهند داد که چه موقع در بیمارستان حضور پیدا کنید.

نکات بعد از عمل

بعد از عمل جراحی تعویض مفصل ، ممکن است نیاز باشد که دو یا سه روز در بیمارستان بمانید. بعد از به هوش آمدن و بازیابی مجدد و بهبودی ، بلافاصله از شما تقاضا میشود که شروع به حرکت و راه رفتن کنید .

بعد از عمل عده ای نیاز دارند که مدت زمان کوتاهی در مرکز توانبخشی بمانند. نحوه ی صحیح انجام فعالیتهای روزانه به شما آموزش داده می شود.

نتایج عمل تعویض مفصل لگن

کاهش درد

بهبود عملکرد لگن

بهبود حرکت

بهبود کیفیت زندگی

نتیجه ی عمل جراحی تعویض مفصل لگن ، معمولا عالی می باشد و پس از آن فرد باید احساس درد یا خشکی  نداشته باشد.

برخی افراد ممکن است با  عفونت ، شل شدگی یا جا به جایی پروتز  بعد از عمل مشکل پیدا کنند.

بعد از ۱۵ تا ۲۰ سال بعد از عمل تعویض مفصل لگن پروتز شل و گشاد خواهد شد که در این صورت باید تعویض شود.درافراد جوان  که فعالیت بیشتری انجام می دهند ممکن است پروتز دچار ساییدگی شود در چنین شرایطی باید قبل از گشاد شدن آن را تعویض کرد.

ممکن است بعد از تعویض مفصل لگن انتظار داشته باشید شیوه زندگیتان خیلی شبیه به چیزی باشد که قبل از عمل بود، با این تفاوت که در آن درد وجود نداشته باشد. از بسیاری جهات حق با شماست ولی بازگشت به فعالیت های روزمره زمان می برد. مشارکت فعالانه در فرایند بهبودی می تواند به شما کمک کند زودتر به مرحله بازگشت به فعالیت های روزمره برسید و می تواند بدست آمدن نتیجه موفقیت آمیزتررا تضمین کند.

هر چند بعد از عمل قادر خواهید بود بسیاری از فعالیت ها را از سربگیرید ولی ممکن است مجبور باشید شیوه انجام آن ها را تغییر دهید. به عنوان مثال، ممکن است مجبور باشید شیوه های جدید خم شدن که در آن مفصل لگن جدید شما ایمن می ماند را یاد بگیرید. پیشنهادات ارائه شده در اینجا به شما کمک می کند در عین حالی که روال عادی زندگی روزانه خود را با خیال راحت از سرمی گیرید از مفصل لگن جدید خود هم لذت ببرید.

مرخص شدن از بیمارستان

بستری در بیمارستان به طور معمول از یک تا چهار روز طول خواهد کشید که این بستگی به سرعت بهبودی دارد. پیش از مرخص شدن از بیمارستان، باید به چند هدف دست یافته باشید مانند:

  • خودتان از تخت بالا و پایین بروید
  • کنترل مناسبی بر درد داشته باشید
  • قادر به خوردن، آشامیدن و استفاده از دستشویی باشید
  • راه رفتن با استفاده از یک وسیله کمکی (عصا، واکر یا عصای زیر بغل) روی یک سطح صاف و توانایی بالا و پایین رفتن از دو یا سه پله.
  • توانایی انجام تمرینات ورزشی تجویز شده برای خانه
  • درک هرگونه اقدامات احتیاطی که در رابطه با مفصل لگن به شما ارائه شده است؛ برای جلوگیری از آسیب دیدگی و تضمین بهبودی مناسب.

اگر هنوز به اهداف فوق دست نیافته اید ممکن است رفتن مستقیم به خانه بعد از مرخصی برای شما خطر داشته باشد. در چنین صورتی ممکن است شما را به طور موقت به یک مرکز توانبخشی یا مرکز تخصصی پرستاری انتقال دهند.

هنگامی که مرخص می شوید تیم پزشکی درمانی شما اطلاعاتی را برای کمک به بهبود شما در خانه ارائه می دهد. هر چند بعد از تعویض کامل مفصل لگن میزان عوارض پایین است ولی وجود عوارض می تواند بهبودی کامل را به تاخیر بیندازد یا محدود کند. کارکنان بیمارستان عوارض احتمالی را مطرح و علامت های هشداردهنده عفونت یا لخته شدن خون را همراه با شما مرور/بررسی خواهند کرد.

عفونت

ممکن است عفونت سطحی باشد و در زخم ایجاد شود یا عمقی باشد و در اطراف پروتز بوجود آید. همچنین ممکن است عفونت در حالی که فرد در بیمارستان است یا بعد از اینکه به خانه می رود اتفاق بیفتند یا حتی سال ها بعد بوجود آید.

عفونت های خفیف زخم عموما با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند ولی ممکن است عفونت های عمده یا عمقی به جراحی دیگر و برداشتن پروتز نیاز داشته باشند. هر نوع عفونتی در بدن می تواند به مفصل تعویض شده گسترش یابد.

علائم هشدار دهنده عفونت عبارتند از:

  • تب مداوم (بالای ۱۰۰ درجه فارنهایت)
  • لرز شدید
  • افزایش قرمزی، حساسیت به لمس یا تورم زخم
  • بیرون آمدن چرک و ترشحات از زخم
  • افزایش درد هم در هنگام فعالیت و هم استراحت

 لخته خون

ممکن است لخته های خون در رگ های پا یا در لگن تشکیل شوند.

لخته شدن خون در رگ های پا یا لگن از شایع ترین عوارض جراحی تعویض مفصل لگن است. این لخته ها در صورت جدا شدن و رفتن به ریه ها می توانند زندگی فرد را تهدید کنند. جراح ارتوپد یک برنامه پیشگیری را تعیین می کند که ممکن است شامل داروهای رقیق کننده خون، شلنگ پشتیبانی، پوشش تورم پا، تمرینات پمپ مچ پا و موبیلیزاسیون زودهنگام باشد.

علائم هشداردهنده لخته شدن خون عبارتند از:

  • درد در ناحیه پا و ماهیچه ساق پا که ارتباطی با جای برش ندارد
  • حساس شدن به لمس و قرمزی بالا یا پایین زانو
  • تورم شدید ران، ساق پا، مچ پا یا کف پا

درموارد خیلی نادر ممکن است لخته خون به سمت ریه ها حرکت کند و باعث تهدید زندگی شخص شود. علائم حرکت لخته خون به سمت ریه ها عبارتند از:

  • کوتاه شدن نفس ها
  • شروع ناگهانی درد در قفسه سینه
  • متمرکز شدن درد قفسه سینه در یک نقطه با سرفه کردن

در صورت داشتن هر یک از علائم فوق، فورا به پزشک اطلاع دهید.

نابرابری طول پاها

گاهی ممکن است بعد از تعویض مفصل لگن احساس کنیم یک پا بلندتر یا کوتاه تر از دیگری است. جراح ارتوپد همه تلاش خود را خواهد کرد تا طول پاهای بیمار را با هم برابر کند ولی ممکن است پا را کمی بلند تر یا کوتاهتر کند تا ثبات و بیومکانیک مفصل لگن را به حداکثر برساند. ممکن است برخی بیماران بعد از عمل جراحی با استفاده از کفی های بلند کننده قد احساس راحتی بیشتری کنند.

دررفتگی

دررفتگی هنگامی اتفاق می افتد که سر گوی مانند مفصل از حفره آن بیرون می آید. خطر دررفتگی در چند ماه اول بعد از جراحی یعنی هنگامی که بافت ها در حال بهبودی هستند بیشتر است. در کل دررفتگی شایع نیست. اگر سر گوی مانند از حفره بیرون بیاید، معمولا می توان با جا اندازی بسته بدون نیاز به جراحی دیگر آن را به محل خود بازگرداند. در موقعیت هایی که مفصل لگن همچنان دچار دررفتگی می شود، ممکن است باز هم به جراحی نیاز باشد.

شل شدن و ساییدگی ایمپلنت

ممکن است در طول سال ها پروتز مفصل لگن ساییده یا شل شود. چنین چیزی در اکثر موارد ناشی از فعالیت های روزانه است همچنین می تواند ناشی از نازک شدن بیولوژیکی استخوان باشد که به آن استئولیز می گویند. اگر شل شدن پروتز دردناک باشد ممکن است به جراحی دومی که جراحی اصلاحی نامیده می شود نیاز باشد.

 عوارض دیگر

آسیب عصبی و آسیب عروق خونی، خونریزی و سفتی از عوارض دیگری هستند که می توانند ایجاد شوند. بعد از جراحی در تعداد کمی از بیماران مقداری از درد همچنان وجود دارد یا درد جدیدی بوجود می آید.

بهبودی در خانه

از چند روز تا چند هفته بعد از مرخص شدن، در هر جایی از خانه به قدری کمک نیاز خواهید داشت. قبل از عمل جراحی، با یک دوست، یکی از اعضای خانواده یا یک پرستار هماهنگ کنید تا در خانه به شما کمک کند.

آماده کردن خانه

نکات زیر که می توان پیش از عمل به آن ها پرداخت می توانند برگشت شما به خانه را راحت تر کنند:

  • مبلمان را طوری بچینید که بتوانید با عصا، واکر یا عصای زیر بغل (لابلای آن ها) حرکت کنید.می توانید به طور موقت اتاق ها را تغییر دهید (مثلا اتاق نشیمن را اتاق خواب کنید) تا استفاده از پله ها را به حداقل برسانید.
  • اشیایی که غالبا از آن ها استفاده می کنید  (مثل تلفن، کنترل تلویزیون، عینک، پارچ و لیوان، مطالبی که می خوانید و داروها) را جایی قرار دهید که به آسانی به آن ها دسترسی داشته باشید به طوری که برای دسترسی به آن ها مجبور نباشید بلند یا خم شوید.
  • هر گونه فرش تکه ای یا پادری که می تواند منجر به لیز خوردن شما شود را جمع کنید. سیم های برق اطراف محیط اتاق را هم با احتیاط ببندید.
  • یک صندلی خوب بگیرید که سفت بوده کف آن ازحد متوسط بالاتر باشد. این نوع صندلی نسبت به صندلی های کوتاه و نرم ایمن تر و راحت تر است.
  • یک صندلی حمام، یک میله برای گرفتن و توالتی که نشیمنگاه آن بالا می رود در حمام قرار دهید.
  • از وسایل کمکی مانند پاشنه کش دسته بلند، اسفنج دسته بلند و ابزاری برای گرفتن یا قلابی برای دسترسی به اشیا استفاده کنید  تا از زیاد خم شدن اجتناب کنید.

اشیایی که غالبا از آن ها استفاده می کنید را جایی قرار دهید که به آسانی به آن ها دسترسی داشته باشید.

مراقبت از زخم

در طول دوره بهبودی در خانه  این راهنمایی ها را دنبال کنید تا از زخم خود مراقبت کرده به جلوگیری از عفونت آن کمک کنید:

  • محل زخم را خشک و تمیز نگاه دارید. در بیمارستان برای روی زخم از پانسمان استفاده می شود که این پانسمان باید در مواقع لازم عوض شود. قبل از ترک بیمارستان  بخواهید شما را درمورد چگونه عوض کردن پانسمان راهنمایی کنند.
  • درمورد اینکه برای شستشو یا حمام کردن چقدر باید صبر کنید از دستور پزشک پیروی کنید.
  • اگر زخمتان قرمز به نظر می رسد یا خروج ترشحات از آن شروع شده است فورا به پزشک خود اطلاع دهید. چنین چیزی می تواند نشانه عفونت باشد.

تورم

برای ۳ تا ۶ ماه بعد از عمل جراحی تعویض مفصل انتظار تورم خفیف تا متوسط را داشته باشید. برای کاهش تورم، پای خود را کمی بالا ببرید یا از یخ استفاده کنید. پوشیدن جوراب های فشرده سازی هم می تواند به کاهش تورم کمک کند. اگر تورمی جدید یا شدید را تجربه می کنید به پزشک خود اطلاع دهید زیرا چنین چیزی می تواند علامت هشداردهنده لخته شدن خون باشد.

دارو

همه داروها را مطابق با دستور پزشک مصرف کنید. داروهایی که در خانه باید مصرف کنید می توانند شامل قرص های ضد درد مخدر و غیر مخدر، رقیق کننده های خون خوراکی یا تزریقی، داروهای مسهل و ضد تهوع باشند.

حتما با پزشک خود درمورد همه داروهیتان حتی داروهایی که بدون نسخه به فروش می رسند، مکمل ها و ویتامین ها صحبت کنید. پزشک به شما خواهد گفت که مصرف کدام داروهایی که بدون نسخه به فروش می رسند در حین مصرف داروهای ضد دردی که تجویز شده اند خطری ندارد.

جلوگیری از گسترش هرگونه عفونت باکتریایی در محل مفصل مصنوعی از اهمیتی خاص برخوردار است. ممکن است پزشک توصیه کند که هرگاه احتمال عفونت باکتریایی افزایش می یابد مثلا هنگامی که به دندانپزشکی می روید آنتی بیوتیک مصرف کنید. پیش از اینکه به دندانپزشکی بروید حتما با پزشک خود صحبت کنید و به دندانپزشک هم اطلاع دهید که عمل تعویض مفصل لگن انجام داده اید. همچنین اگر بخواهید می توانید یک کارت هشدارهای پزشکی را همراه داشته باشید تا در صورت بروز شرایط اورژانسی پرسنل پزشکی بدانند که شما مفصل مصنوعی دارید.

رژیم غذایی

تا زمانی که از بیمارستان به خانه بروید باید مطابق یک رژیم غذایی نرمال غذا بخورید. ممکن است پزشک شما را به مصرف مکمل های آهن و ویتامین توصیه کند. همچنین ممکن است به شما توصیه شود که در صورت مصرف داروهای خاص رقیق کننده خون همچون وارفارین (کومادین) از مصرف مکمل هایی که حاوی ویتامین K هستند و غذاهای سرشار از ویتامین K بپرهیزید. غذاهای سرشار از ویتامین K عبارتند از کلم بوکلی، گل کلم، کلم بروکسل، جگر، لوبیا سبز، نخود، عدس، دانه های سویا، روغن سویا، اسفناج، کلم پیچ، کاهو، شلغم، کلم و پیاز.

به نوشیدن زیاد مایعات ادامه دهید ولی سعی کنید مصرف قهوه را محدود کرده از مصرف مشروبات الکلی بپرهیزید. (به علاوه) باید همچنان مراقب وزن خود باشید تا از وارد کردن فشار بیشتر به مفصل جلوگیری کنید.

از سرگرفتن فعالیت های عادی

هنگامی که به خانه می روید باید فعال بمانید. راهش این است که زیاد و و زود فعالیت نکنید. در حالی که انتظار روزهایی خوب و روزهایی بد را دارید باید بهبودی تدریجی خود در طول زمان را ملاحظه کنید. به طور کلی راهنمایی های زیر را بکار بگیرید:

تحمل وزن

درمورد استفاده از عصا، واکر یا عصای زیر بغل و زمانی که می توانید وزن خود را روی پاهایتان قرار دهید مطابق با دستورات خاص پزشک عمل کنید. بسته به نوع تعویض مفصل لگن که متحمل شده اید و دستورات پزشک ممکن است تحمل کامل وزن توسط مفصل بلافاصله امکان پذیر باشد یا تا چند هفته به تاخیر بیفتد.

رانندگی

در بیشتر موارد، زمانی که دیگر داروهای ضد درد مخدر مصرف نمی کنید و قدرت و عکس العمل های شما به وضعیت نرمال برگشته اند از سرگرفتن رانندگی خطری ندارد. پزشک در تشخیص اینکه چه هنگام از سرگرفتن رانندگی بی خطر است به شما کمک خواهد کرد.

فعالیت جنسی

لطفا درمورد اینکه چه هنگامی می توانید مجددا فعالیت جنسی خود را با خیال راحت شروع کنید با پزشک مشورت کنید. ممکن است قادر باشید. ظرف چند هفته بعد از عمل جراحی فعالیت جنسی خود را از نو آغاز کنید.

وضعیت خوابیدن

بسته به (نوع) عمل جراحی، ممکن است پزشک از شما بخواهد که از خوابیدن در وضعیت هایی خاص اجتناب کنید و تا مدت زمانی طولانی در حالی که یک بالش بین پاهایتان قرار می دهید بخوابید. از پزشک خود بپرسید که خوابیدن در کدام وضعیت ها بی خطر تر بوده برای شما مناسب تر است.

بازگشت به سر کار

بسته به نوع فعالیت هایی که سر کار انجام می دهید و سرعت بهبودی، ممکن است چند هفته زمان ببرد تا بتوانید به سر کار برگردید. پزشک به شما خواهد گفت که از سر گرفتن فعالیت های کاری عادی چه زمانی خطری ندارد.

ورزش و تمرینات ورزشی

برای حداقل دو ماه بعد از عمل جراحی تعویض مفصل لگن به انجام تمرینات ورزشی که فیزیوتراپیست تجویز کرده است ادامه دهید. در برخی موارد ممکن است پزشک دوچرخه سواری با دوچرخه ثابت را برای حفظ قدرت و ثبات ماهیچه ها و منعطف نگاه داشتن مفصل لگن توصیه کند.

به محض اینکه پزشک اجازه دهد می توانید به بسیاری از فعالیت های ورزشی که پیش از تعویض مفصل لگن خود از آن ها لذت می بردید بازگردید مثلا:

  • هر چقدر می خواهید پیاده روی کنید ولی به خاطر داشته باشید که پیاده روی جایگزین تمرینات ورزشی که پزشک یا فیزیوتراپیست تجویز کرده اند نیست.
  • شنا برای بعد از تعویض کامل مفصل لگن یک فعالیت عالی و سبک به شمار می آید که می توانید به محض کشیدن بخیه ها و خوب شدن زخم آن را شروع کنید.
  • به طور کلی، فعالیت های سبک مرتبط با تناسب اندام مانند گلف، دوچرخه سواری و یک بازی سبک و کم حجم تنیس فشار کمتری به مفصل لگن وارد می کنند و نسبت به فعالیت های سنگینی مانند آهسته دویدن، راکت بال و اسکی ارجحیت دارند.

فیزیوتراپی و حرکات ورزشی بعد از عمل

تمرینات زودهنگام بعد از عمل جراحی: این تمرینات برای افزایش گردش خون در ران ها و پاها و به منظور جلوگیری از لخته شدن خون حائز اهمیت هستند.

پمپ مچ پا

پای خود را به آهستگی به سمت بالا و پایین فشار دهید. این تمرین را هر ۵ یا ۱۰ دقیقه چند بار انجام دهید. این تمرین را می توان بلافاصله بعد از عمل جراحی شروع کرد و تا زمان بهبودی کامل ادامه داد.

چرخش مچ پا

مچ پای خود را به طرف داخل و به سمت پای دیگر خود و سپس به طرف خارج و در خلاف جهت پای دیگر خود حرکت دهید.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۵ مرتبه در هر جهت انجام دهید.

خم کردن زانو در حالی که پا به تخت تکیه دارد.

با کشیدن پاشنه پا به سمت باسن زانو را خم کنید و پاشنه پا را روی تخت نگاه دارید. اجازه ندهید زانو به طرف داخل (به سمت پای دیگر) بچرخد.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

انقباض باسن

عضلات باسن را منقبض کنید و تا شمردن عدد پنج آن را در این حالت نگاه دارید.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

تمرین ابداکشن

پا را تا آنجا که می توانید به سمت بیرون از مرکز بدن و به قسمت کنار خود بکشید آنگاه به جای اول برگردانید.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

سفت کردن عضلات چهار سر ران

عضله ران خود را سفت کنید. سعی کنید زانوی خود را صاف کنید. این حالت را ۵ تا ۱۰ ثانیه حفظ کنید.

این تمرین را در یک دوره تمرین ۱۰ دقیقه ای ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

تا زمانی که در ران خود احساس خستگی کنید به این تمرین ادامه دهید.

بالا آوردن مستقیم پا

عضله ران خود را سفت کرده زانوی خود را روی تخت کاملا صاف کنید. با سفت شدن عضله ران، پای خود را چند اینچ از تخت بالا آورید. پا را برای ۵ تا ۱۰ ثانیه در این حالت نگاه دارید و بعد به آرامی پایین بیاورید.

تا زمانی که در ران خود احساس خستگی کنید به این تمرین ادامه دهید.

تمرین ایستادن

بلافاصله بعد از عمل جراحی قادر خواهید بود از تختخواب پایین آمده بایستید. البته به کمک نیاز خواهید داشت زیرا ممکن است چند بار اول که می ایستید دچار سرگیجه شوید. با دوباره بدست آوردن قدرت خود قادر خواهید بود بدون کمک دیگران بایستید. در حالی که این تمرینات ایستادن را انجام می دهید، مطمئن شوید که با دست خود سطح محکمی مانند نرده حائل متصل به تخت یا دیوار را گرفته اید.

بالا آوردن زانو در حالت ایستاده

پای عمل شده خود را به سمت قفسه سینه بالا آورید. زانوی خود را بالاتر از کمر نبرید. تا ۲ یا ۳ بشمارید و پا را در این حالت نگاه دارید. بعد پا را پایین بیاورید.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

ابداکشن لگن در حالت ایستاده

مطمئن شوید که لگن، زانو و پایتان مستقیم رو به جلو قرار دارند. بدن خود را صاف نگاه دارید. در حالی که زانو یتان صاف است پای خود را از زمین بلند کرده به سمت بیرون از مرکز بدن و به قسمت کنار خود حرکت دهید. به آرامی پای خود را پایین بیاورید به طوری که کف پایتان دوباره روی زمین قرار گیرد.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید.

کشش لگن در حالت ایستاده

پای عمل شده خود را بلند کرده به آرامی به سمت عقب ببرید. سعی کنید کمر خود را صاف نگاه دارید. تا ۲ یا ۳ بشمارید و پا را در این حالت نگاه دارید. پا را روی کف زمین بازگردانید.

این تمرین را ۳ یا ۴ بار در روز و هر بار ۱۰ مرتبه تکرار کنید

سفر هوایی

تغییرات فشار و عدم ثبات می تواند موجب تورم مفصل لگن شود بخصوص اگر تازه در حال بهبود باشد. پیش از سفر با هواپیما درمورد آن از پزشک خود سوال کنید. هنگامی که از بخش امنیتی عبور می کنید مطلع باشید که میزان حساسیت فلزیاب ها تغییر می کند و ممکن است مفصل مصنوعی شما موجب به صدا درآوردن آژیر شود. پیش از عبور از دستگاه فلزیاب با مسئول آن درمورد مفصل مصنوعی خود صحبت کنید.  اگرهم می خواهید کارت هشدارهای پزشکی را به همراه خود ببرید و آن را به مسئول دستگاه نشان دهید.

بایدها و نبایدها برای محافظت از مفصل جدید لگن

بایدها و نبایدها (اقدامات احتیاطی) بسته به شیوه جراحی پزشک فرق می کنند. پزشک و فیزیوتراپیست لیستی از بایدها و نبایدها را به شما ارائه می دهند که باید آن ها را دررابطه با مفصل جدید لگن خود به خاطر داشته باشید. این اقدامات احتیاطی از دررفتگی مفصل جدید جلوگیری کرده بهبودی مناسب آن را تضمین می کنند. برخی از معمول ترین این اقدامات احتیاطی عبارتند از:

نبایدها

  • برای حداقل ۶ تا ۸ هفته پاهایتان را روی هم نیندازید.
  • زانویتان را بیشتر از لگن بالا نبرید
  • هنگامی که نشسته اید یا دارید می نشینید به جلو خم نشوید
  • در حالی که نشسته اید سعی نکنید چیزی را از زمین بلند کنید
  • هنگامی که به پایین خم می شوید پاهایتان را بیش از اندازه به هم نزدیک یا از هم باز نکنید
  • هنگامی که در رختخواب دراز کشیده اید برای اینکه پتو را روی خود بکشید دستتان را دراز نکنید
  • بیش از نود درجه  (به سمت پایین) خم نشوید

بایدها

  • پاها را در حالتی نگاه دارید که روی پاها به سمت بالا باشد.
  • هنگامی که می نشینید یا می ایستید پایی که مفصل آن عمل شده را در مقابل نگاه دارید
  • در آشپزخانه از چهارپایه های بلند استفاده کنید.
  • روی پای جراحی شده (طرف بد) زانو بزنید
  • برای کاهش درد و تورم از یخ استفاده کنید ولی به خاطر داشته باشید که یخ پوست را بی حس می کند. بنابراین یخ را مستقیما روی پوست نگذارید؛ از یک بسته یخ استفاده کنید یا آن را در یک حوله مرطوب بپیچید.
  • پیش از تمرینات ورزشی از گرما دادن استفاده کنید تا به (افزایش) دامنه حرکت کمک کنید. (برای این کار) به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه از یک پد گرمایی یا حوله گرم و مرطوب استفاده نمایید.
  • اگر ماهیچه ها درد گرفتند تمرین ها را کاهش دهید ولی انجام دادن آن ها را متوقف نکنید!

 هزینه تعویض مفصل لگن چقدر است؟

درمورد هزینه عمل تعویض کامل مفصل لگن باید با شرکت بیمه گر خاص خود گفتگو کنید. هر طرح پرداختی از نظر هزینه های نقدی که بر عهده بیمار است با طرح دیگر فرق می کند. درمورد این هزینه های احتمالی باید از شرکت بیمه گر خود سوال کنید.
جراحی تعویض مفصل لگن از نظر پزشکی ضروری دانسته می شود و به طور معمول هم تحت پوشش بیمه های خصوصی و هم مدیکر (نوعی نظام بیمه) قرار می گیرد. هزینه های نقدی می توانند تحت تاثیر شیوه های پرداخت مشترک یا کاستنی (درصدی از خسارت که بعهده بیمه گذار است) قرار بگیرند، بنابراین باید برای اطلاعات کامل از شرکت بیمه گر خود سوال کنید.

دکتر خوب برای عمل جراحی

برای موفقیت آمیز بودن عمل جراحی و دوره بهبودی، انتخاب جراح ارتوپد مناسب بسیار حائز اهمیت است.

ملاحظات لازم به هنگام انتخاب جراح ارتوپد و برنامه ریزی درمورد زمان جراحی تعویض مفصل لگن:

  • تجربه: جراح به چه مدت کار کرده است؟در چه رشته هایی؟ چند عمل تعویض مفصل لگن انجام داده است؟ چند عملدر طول سال انجام می دهد؟
  • صحبت با پزشک خانوادگی: از پزشک مراقبت های اولیه خود بخواهید تا بر اساس تجربه خود در امر ارجاع بیماران دیگر، شما را به یک جراح محلی که در نظر دارد ارجاع دهد.
  • صحبت با دوستان: از افرادی که می شناسید بپرسید که در موارد نیاز به ارتوپدی به چه جراحی مراجعه کرده اند. امروزه جراحی های آرترز و تعویض مفصل متداول هستند پس به احتمال زیاد ار قبل فردی را می شناسید که در این زمینه دارای تجربیات دست اول است. (البته به طور کامل به این اطلاعات تکیه نکنید زیرا حتی جراحان کم تجربه تر هم تعدادی مشتری راضی دارند!)
  • تحصیلات: تحصیلات، مدارج علمی، آموزش ها و دوره های فلوشیپ جراح را ارزیابی کنید. حوزه هایی که در آن مطالعاتی را انجام داده و بورد های تخصصی که دریافت کرده یا واجد شرایط دریافت آن است را هم مورد ملاحظه قررا دهید.
  • نوشتن سوالات و حصول اطمینان از پرسیدن آن ها: از اینکه از پزشک درمورد تجربه و صلاحیت او سوال کنید نترسید و احساس ناراحتی نکنید و از پرسیدن همه سوالاتی که ممکن است که درمورد بیماری خود و گزینه های جراحی داشته باشید اطمینان حاصل کنید. هر جراح خوبی برای درک نگرانی های بیمار خود و پاسخ دادن به کلیه سوالات وی وقت می گذارد تا مطمئن شود که بیمار اعمال جراحی و خطرات آن ها را درک کرده است.
  • به احساس خود اعتماد کنید: اگر از مشورت / جلسه اولیه با یک جراح بیرون آمدید و به هر دلیلی احساس کردید که به آن جراح مطمئن نیستید، به خودتان اعتماد کنید و به جستجو کردن درمورد جراح مناسب برای خود ادامه دهید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *